Arrange To You (Tagalog)
Chapter 9.1

"Okay! Ang ayaw ko sa lahat ay yung mabagal kumilos, hindi nakikinig at palaging lutang. Maliwanag ba?!" I swallowed hard and nodded.

Naka-linya kaming tatlo nila Laren habang dumadaan sa gitna namin si Ate Alma. Her intimidating presence made us fixed our gesture and hoping that we will not be in her blacklist.

"Tia, tignan mo yung kilay ni ate Alma, kulang nalang malagpasan na yung Arch of Centuries," napaawang ang bibig ko nang bumulong si Marissa. Humagikgik lang siya at pinagsiklop ang dalawang kamay bago ibinalik ang tingin sa ginang. Ate Alma didn't seem to hear it. Nakasiklop ang mga braso nito at may dala-dalang mataas na stick na animo'y isang guro na handang magturo sa nga estudyante niya.

We are now wearing an apron and a hairnet. Ate Alma is our head when it comes to the bakery. Matagal na siyang nagtra-trabaho rito kaya siya ang pinagkakatiwalaan ng lola nila Laren.

"Ang pinaka-ayaw ko rin sa lahat ay yung makupad at pala-tanong. Maliwanag ba?!"

"O-opo, ate Alma." Sabay-sabay naming tugon sa kanya.

Dumukwang si Melissa at bumulong na naman sa akin. "Paano kung ayaw rin natin sa kanya?"

"May sinasabi ka Marissa?" Ate Alma interrupted. Ang kaninang pakurba nitong kilay ay mas lalong pang humaba at tumaas.

Marissa shake her head to disagree, "Nakuu, wala po Ate Alma. Sinasabi ko lang kay Celestia na maganda ang kilay niyo."

Marissa is surely not serious with what she meant. Malaki naman na ngisi ang ginanti ni Ate Alma at nag-angat ng tingin. "Dapat lang! Nagmamatch sa mukha ko ang kagandahan ng kilay ko " Proud na proud niyang sabi.

"Wala naman akong nakikita, Ate Alma eh," pinanggigitnaan ako ni Laren at Marissa kaya rinig na rinig ko ang mga binubulong nila.

I was just standing there and listening to their statements.

"May sinasabi ka, Laren?" taas-kilay na tanong ni Ate Alma kay Laren.

"Wala po, Ate Alma! ang sabi ko po, wala naman akong nakikitang mali sa kilay niyo. Ang ganda nga po eh,"

"Salamat, alam kong maganda ako kaya wag niyo ng ipaglandakan." The three of us trying to stop ourselves from laughing. Kagat-kagat ko ang pang ibabang labi ko para hindi mahalata. Same goes with Laren and Marissa too. "May pinaghahandaan ka ata, Ate Alma? Magda-date kayo ng jowa mo?" usisa ni Marissa sa kanya, at napalagay naman si ate Alma ng hibla ng buhok sa likod ng tainga nito, nagpipigil ng ngiti.

Marissa shrieked out when she saw ate Alma's reaction. Tila kinikilig naman si ate Alma nang bigla itong sumeryoso.

"Oh tama na ang paglalandi! pero syempre," nilagay nito ang magkabilang kamay sa pisngi. "Ihahanda ang mukha palagi para kay Mr. Patterson!"

Nagtilian naman ang dalawa kong kasama na parang alam na kung ano ang hinahanap nila. I looked at them with curiosity. Curious na curious na ako kung sino ba ang Mr. Patterson na pinagsasabi nila.

"At hep!" tinuro niya kaming tatlo. "Wag na wag niyong subukan lumandi sa kanya at kukurutin ko kayo sa singit. Maliwanag ba?!"

"Eh ate Alma naman! Share nalang tayo!"

"Hindi, malilintikan kayo sakin kapag sinubukan niyong lumandi kay Mr. Patterson." Walang nagawa at tumango ang dalawa. Tumango na lang rin ako at tumungo sa working space ko.

Come to think of it, sigurado ngang may malilintikan sa aming lahat kung may managahas na kunin ang atensyon ni Mr. Patterson. Ate Alma didn't really mean what she said, but just to be safe, hindi ko nalang aalamin kung sino yun. Iwas pa sa atensyon ni ate Alma!

Busangot namang nag-handa si Marissa ng mga gagamitin sa paggawa ng mga pandesal. I could hear her murmurs from where I'm standing.

***

Busy.

It's the only word that I can describe for the whole afternoon. Ate Alma instructed us on what to do and we even barely talk because od the hectic schedules. Nanakit na ang mga kamay ko sa pagbubuhat at pagdadala ng mga tray sa oven. I'm not used in doing physical work, but this is something I have to deal with. Hindi pa ako nakakain ng lunch simula pa kanina.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

"Celestia, ikaw na muna ang assign sa pagbibigay ng mga breads." Tumango ako at kaagad na hinubad ang gloves bago tumungo sa harapan.

It's quarter to four already and I know that there will be lots of customers by this time. I'm actually nervous since it's my first time here.

"Pabili nga po ng yoyo at isang crinkles ate ganda." A kid knock on the glass and pointed his chosen breads. I wore a new pair of gloves and got his order. I slid it to the cute paperbags and handed it to him. "Thank you and come again!" I smiled widely while bidding goodbye to the kid.

"Pabili ng isang ensaymada ineng."

"Pabili po ng sampong francis at dalawang cheese bread, ate."

"Sa akin naman po is yung egg bread, bale lima po."

I stopped midway when there's a lot of them gathering in front of the bakeshop, and I'm confused on who should I accomodate first. Palipat-lipat ang tingin ko sa mga customers, and for a second, I felt dizzy. There were lots of them, and for the first time, I felt in panicked.