The Billionaire's Prize Wife
Chapter 51

KANINA pa tinititigan ni Harry ang cellphone niya. Nakailang missed calls na kasi siya sa asawa pero hindi man lang nito nagawang mag call back.

'I thought you understood me, but it seems you don't care.'

Inilapag na niya sa mesa ang phone nang tumunog ito. Si Melinda ang tumatawag. Agad niya itong sinagot.

"Hello!"

"Hello, Sir Harry," hindi pa rin siya sanay na tawagin ito na walang 'sir', "it's me, Mel."

"Yeah, I know. How's life going there?"

"We're fine, sir." Tiningnan niya ang pinsan na kasalukuyang inaasikaso ng wardrobe stylist. "Jemima's phone is right here beside me, she's currently busy." "What is she doing?"

"She just signed a modeling contract with Vince Schuck. Would you like to see her?"

"Yes, please."

Ini-on nila ang camera at ipinakita ni Melinda ang pagsusukat ni Jemima ng mga damit para sa mga buntis.

Hindi nakakibo si Harry sa paghanga sa asawa. Gandang-ganda siya rito. Lalo tuloy niya itong nami-miss, lalo na nang natuon ang kaniyang paningin sa umbok ng tiyan nito. "What can you say, Sir?"

"It's getting bigger."

"Y-yes, it is. But she's doing fine."

"Thank God! Please take good care of her, Melinda."

Na-touch naman si Mel sa tono ng pagsusumamo sa boses ni Harry. "Yes, Sir. Of course, I will."

Nang makabawi sa naramdamang kalungkutan ay natuong muli ang pansin ni Harry sa pagbubuntis ng asawa. "Is it not bad for her? Maybe she will be tired. She should not be very tired." "Oh, don't worry, Sir, the wardrobe fitting will not take an hour. She will have her rest before the photo session."

"Alright. I have to go. Please tell her I tried to call."

"Yes, Sir."

"Thank you. And, Mel,..."

"Sir?"

"Call me Harry. We're cousins now, aren't we?"

"Oh, yes, Sir. I mean, Harry."

Bumalik si Harry sa pagtatrabaho. Nabawasan ang pag-aalala niya sa asawa nang makita niyang maayos ang kalagayan nito at tila nag-e-enjoy sa bago nitong modeling stint. 'It's time for you to be happy. Maybe I only got you bored.'

Napaisip siya. Bumangon sa kaniya ang pag-aalala na baka tuluyan silang magkahiwalay ng asawa dahil sa bago nitong pinagkakaabalahan. Nakita pa naman niya kung gaano ka-busy noon si Ivana, bagay na ginawa niyang isa sa mga rason kung bakit hindi niya ginawang official ang pagdi-date nila ng modelo. Isa na rin sa kanila si Jemima ngayon. Hindi kaya tuluyan na siyang mabalewala ng asawa?

....

KAHIT abala siya sa pagsusukat ng mga damit ay iniisip ni Jemima ang asawa. Napansin niya kasi kanina na may kausap sa phone ang pinsan niyang si Melinda at tila ipinapakita siya nito sa video chat. Naisip niyang baka si Harry iyon, kaya siya nakaramdam ng kaba kanina.

"Good," ani Vince nang maisukat niya ang royal blue na office dress na naka A cut. "It suits you well. Bagay sa classic kong dress ang beauty mo, Jemima. At lalong bumagay dahil sa royal blue nitong color." "Thank you, Vince," at matipid siyang ngumiti sa couturier.

Paatras na humakbang si Vince. Pumalakpak siyang minsan at ikinumpas ang kamay, pinapalapit si Jemima sa kaniya. Nang nakatatlong hakbang na ito ay pinatagilid niya pakaliwa, pinatalikod sa kaniya, pinaharap sa kanan, at pinahinto ng pagkilos.

"Bend your arms."

Sumunod naman si Jemima sa bago niyang boss.

"Nice. Very nice. Hindi ako nagkamali ng pagpili sa iyo," at lumuwang ang pagkakangiti niya sa babae.

"Thank you, Vince," muling sagot niya.

"Yeah, you're welcome." Isa-isang tiningnan ni Vince ang mga damit na hindi pa naisukat ni Jemima. "I'm sure, these will look good on you, too. Ibibigay ko sa 'yo ang schedule ng photoshoots. First will be the portrait photo session. Once you're comfortable in front of the camera, isusunod natin ang video. Let's see kung saan ka pinaka babagay."

Nakangiti naman siyang tumango-tango sa kaharap. Pinamungayan niya ito ng mga mata para ipakita ang eagerness niya sa bagong trabaho.

"I know you're not excited about my offer, since you're a wife of a handsome billionaire, Harry Sy."

Hindi inasahan ni Jemima ang ibinulalas ni Vince, pero hindi siya nagtataka na nalaman nito ang tungkol sa asawa niya. Alam naman niyang hindi imposible na matutuklasan din nito na mayaman ang pamilya niya. "I did not " "Well, it's fine." Tiningnan niya ang babae ng mata sa mata, nakangiti. "As long as we get along well and you're enjoying what you're doing in my company, we're good."

Lumuwang naman ang pagkakangiti ni Jemima. "Yes, I will. You're a nice boss to work with, Vince."

"Not as nice as your boss slash husband, eh!"

Ngiti na lang ang isinagot ni Jemima. Wala naman kasi siyang balak na ibulatlat sa ibang tao ang tungkol sa marriage problem nila, kahit pa bagong boss niya ito.

Nagsusukat pa lang siya ng mga damit na ginawa ni Vince ay nag-i-enjoy na siya, kaya naman anticipated na niya na mas mag-i-enjoy siya sa photography session.

Hindi naman siya nagkamali sa kaniyang inakala. Masarap ang kaniyang pakiramdam habang nagpu-pose sa harap ng professional photographers ni Vince. Deep inside her ay proud siya na hindi siya nagpasaway simula sa portrait session hanggang sa whole body still life photoshoot. Madali niyang nakukuha ang instructions ng photographers kaya kalimitan ay take one lang ang kuha. Nadadagdagan lang ng take dahil sinusubukan nila ang iba't ibang anggulo ng pag-pose ni Jemima.

"Okay, good. It's a wrap."

Nagpalakpakan ang staff, maging sina Vince at Melinda. Agad namang nilapitan ni Vince si Jemima.

"You're superb! I can see it na sisikat ka bilang model ko!" Niyakap niya ang babae. "I'm so glad to have you!"

"Thank you, Vince! I feel the same way, too. This is an entirely new experience to me."

"Do you love it?"

"Yes."

"Good. Now, let's go. I'm starving!"

....

HABANG kumakain sila sa isang restaurant ay hindi napapansin ni Jemima ang pagtawag ni Harry sa cellphone niya. Naka-silent kasi ito. Abala si Jemima sa pakikipag-usap kina Vince.

"I won't be there in your video session. But I bet it would be good."

"Thanks for the trust, Vince. I will do my best to meet your expectations."

"I know, you will. Ikaw pa, a star in the making!"

Nag-blush naman si Jemima sa sinabi ng couturier. "You will be seen on billboards soon, Jemima. Titingalain ka ng mga tao dahil sa kagandahan mo."

Napangiti naman ng matamis si Jemima sa tila pangangarap ni Vince para sa kaniya.

"Your husband will be proud of you!"

Tila na-freeze sa pagkakangiti ang mga labi ni Jemima. May humaplos na tila malamig na hangin sa loob ng dibdib niya.

Mapa-proud nga ba si Harry para sa kaniya? Hindi pa nga niya sigurado kung nagustuhan nito ang pagpasok niya sa pagmomodelo, lalo at hindi siya nagpaalam kay Harry bilang asawa niya. She felt guilty. Bago sila umuwi ay nagpaalam si Vince kay Jemima. "You will not see me for sometime, dear. I will be traveling to Bahamas with my girlfriend. Enjoy yourself while I'm away."

"Okay. Have safe travels, Vince."

Nag beso muna ang dalawa bago naghiwalay. "I will see you soon." Kinindatan pa niya si Jemima. "Enjoy!" Kumaway silang dalawa ni Melinda sa lalaki.

Nang makalayo si Vince ay ipinahayag ni Melinda ang pagtataka. "Girl pala ang type ni Vince." "O, bakit parang nagtataka ka?"

"Wala lang. Kung makapuri kasi siya sa asawa mo tuwing nagkukuwentuhan kami sa photoshoot mo, e, inakala ko na me interes siya na iba. Panay kasi ang sabi niya na guwapo si Harry, at yummy, at suwerte ka raw sa asawa mo." Napangiti naman si Jemima sa narinig. Baka casual admiration lang iyon sa kapuwa, nothing else."

"Baka nga. Kasi, kung makaasikaso naman din siya sa iyo, special treatment ka rin naman. Aakalain mo rin na may gusto rin siya sa iyo, 'di ba." Bahagya pang nag-isip si Melinda. "Iba rin talaga si Sir Vince, no. Sabagay, baka out of the box din ang mga interes niya sa buhay. I wonder, ano kaya ang tipo niyang babae?"

Natatawa namang tinapik ni Jemima ang pinsan. "Baka gabihin tayo kaiisip mo kay Vince. Baka ma in love ka pa sa kaniya niyan."

BIglang balikwas naman ni Melinda. "Uy, 'wag! Hindi ko siya carry."

"Bakit naman?"

"Magkaiba kami ng style. We're two different people." Humakbang na siya patungo ng carpark. Ayaw niya nang tinutudyo siya sa taong hindi niya crush, lalo na kay Vince na pinagdudahan niya dati na ibang gender ang type nitong maging partner.

"Unlike poles attract," panunukso naman ni Jemima sa pinsan. Hindi niya kasi nakita na nanunulis na ang nguso nito.

Bigla namang hinto ni Melinda sa paglalakad sa narinig niya sa pinsan. "Unlike poles attract? Ibig bang sabihin, sobra na ang attraction n'yo ni Harry sa isa't isa kaya sobra rin ang pagkainis mo sa kaniya? Siguro, sobrang miss mo na rin siya?" Nakakita tuloy siya ng chance na tuksuhin ang pinsan sa asawa nito. Natatawa siya sa pamumula ng mukha ni Jemima, halatang hindi sigurado kung ano ang iri-react sa panunukso niya rito. Itsura itong helplessly in love, at wala siyang magagawa kundi ang suportahan ito. She's just hoping na hindi ito magkamali ng desisyon. ####$Chapter 52

KANINA pa silang dalawa nagtititigan sa isa't isa. Halos hindi sila kumikilos, pero halata nila ang paghinga ng malalim ng bawat isa.

Hindi nagawang iwasan ni Jemima ang tawag ni Harry dahil kaharap niya kanina si Melinda nang tumawag ito. Ayaw naman niyang kung ano pa ang isipin ng pinsan tungkol sa nararamdaman niya sa sitwasyon nila ngayon. Baka lalo lang siyang tuksuhin nito. Worse, baka mag-alala ito sa kaniya, at makarating pa sa mga magulang niya ang pag-iwas niya na kausapin ang asawa.

Nagtago siya sa loob ng kaniyang kuwarto. Heto nga at nasa tatlong minuto nang walang salitang nanulas sa kanilang bibig mula nang mag "hi" at "hello" silang mag-asawa.

Napalunok naman ng laway si Harry nang may maalala habang nakatitig siya sa kaniyang asawa. Naalala niya na noong nasa Malaysia siya ay nag video call din silang dalawa. Nasa honeymoon stage pa lang sila noon. It was a delightful experience for him dahil nauwi iyon sa steamy scenes. Ramdam nila ang kasabikan sa isa't isa noon. Ibang-iba sa video call nila ngayon.

Larawan ngayon ng kawalan ng gana si Jemima sa harap ng camera. Inisip ni Harry na baka kailangan nito ng pahinga. Baka masyado lang itong napagod sa pagmomodelo. "Are you tired?"

"A little. How about you? You look... tired." Aminado siya sa sarili na guwapo pa rin si Harry kahit na mukha itong pagod. Isinubsob na naman siguro nito ang sarili sa trabaho. Workaholic kasi talaga si Harry. At wala siya roon para asikasuhin

ito.

Napabuntunghininga si Jemima dahil sa huling naisip. Kasalanan ba niya kung bakit hindi niya naaasikaso ang asawa ngayon?

"How are you?" Kailangang may mapag-usapan silang dalawa. Lagi pa namang not available ngayon si Jemima. "How's your modeling stint?"

"I'm fine,... it's fine. I... I'm enjoying it."

"Good. Nice to hear that."

"Yeah."

"How's your health? How's our angel?"

Tipid na ngumiti si Jemima sa asawa. Nakikita niya sa mga mata nito ang kasabikang malaman ang tungkol sa anak nila.

"She's fine, Harry. A healthy one."

Napangiti naman si Harry sa narinig. "So, she's really a she?"

"Yes. Our Phoenix is a girl."

Kumislap ang mga mata ni Harry na parang naluluha, at na-touch naman si Jemima sa naging expression ng asawa. Dahil sa awa rito, ini-adjust niya ang cellphone para makita ni Harry ang umbok ng kaniyang tiyan, bagay na muling ikinangiti ni Harry. "Wow! Your tummy is getting bigger and bigger."

"Yes. And heavier."

Tumango-tango naman si Harry. Kumilos ang kamay niya, pero hindi niya puwedeng hawakan ang tiyan ng asawa. Napabuntunghininga na lang siya.

"Please take good care of our baby Phoenix."

Tumango naman si Jemima sa asawa.

"Please take good care of yourself."

Namuo naman ang luha sa mga mata ng babae. Naramdaman niya ang kalungkutang nadarama ng asawa.

Pero bumangon din ang pagkainis niya sa lalaki. Para sa kaniya, hindi nila kailangang magtiis ng kalungkutan kung hindi siya nito pinauwi ng Pilipinas. Nanahimik lang naman kasi siya noon sa Singapore kahit halos hindi na siya gaanong napagtutuunan ng pansin ng asawa. Inunawa niya ang pagiging abala nito sa trabaho. Alam niya ang bigat ng responsibilidad na nakaatang sa balikat nito.

"What's bothering you?" Napansin kasi niya ang pagkunot ng noo ng asawa. "Do you have something to tell me?"

"None. I'm just tired." Bakit ba hindi maisip ni Harry ang epekto ng ginawa niya? Bakit nito natitiis na hindi mahawakan ang lumalaki niyang tiyan na dati nitong hinahawakan araw-araw? MALALIM na ang gabi ay hindi pa rin siya dalawin ng antok. Hindi pa rin siya naka- move on sa naging video call nila ng asawa kanina.

"She might leave me for good," aniya kay Cohen na kausap niya sa telepono, habang umiinom siya ng alak. "She's enjoying her new job, but did not enjoy talking with me. It's unfair." "Maybe she's just tired. Your wife need to have a good rest."

"Yes, she does. But I can feel it, Cohen. She's not interested in me anymore. Her eyes lacked that look."

"What look?"

"The look... the way it used to be. There's something lacking now."

"No spark?"

"Y-yes!" parang bata na siyang nagsusumbong ngayon. "The spark was missing. I've been calling her. I waited. And when we finally talked, her face was just so disinterested. She's so unfair!" Napangiti naman si Cohen sa narinig sa amo. "Well, if there's no spark, make one."

"What will I do?"

"You're a master of so many things. You will know what to do about it. I trust you, boss."

"Oh, I might fail. I think I will fail this time."

"Why so?"

Planning your weekend reading? Ensure you're on 000005s.org for uninterrupted enjoyment. The next chapter is just a click away, exclusively available on our site. Happy reading!

Tinantiya muna niya ang isasagot bago muling nagsalita. "I... I guess I'm not cut to it... to have a lifetime partner. You see, I'm a very busy person, she might just be bored with me, like the way she was when we talked, disinterested,... maybe bored."

Hinayaan lang muna ni Cohen na maglitanya si Harry. Kailangan din naman nito ng tagapakinig. Wala itong itinuturing na kaututang-dila tungkol sa kaniyang emosyon.

"You see, I'm a boss. I'm strong. I can do everything. But when I'm with her, I tend to lose myself. I can't be like that!"

Hindi pa rin umiimik si Cohen. Ayaw niyang ma-interrupt niya ang paglalabas ng emosyon ni Harry, na napakadalang lang mangyari.

"Cohen, are you still there?"

"Yes, Harry. I'm listening."

"What can you say?"

"I guess you haven't told me everything."

Ibinaba ni Harry ang hawak na baso ng alak bago muling nagsalita. "You see, I might not be worthy of that kind of relationship. Marriage is supposed to be for keeps, but what if I'm not making her happy? I thought I was, but I might have been wrong. She's happy there without me, Cohen. Of course, I'd want her to be happy. But she looked like she's ready to leave me for her newfound career! It's only a short time since I left there, but now she's making me feel that I'm nothing to her!"

"Did you say you left her?"

"Yes, I..." napatda si Harry sa naisip. "Oh, no! You think she's mad at me?"

"Would you rather that she's angry at what you did, for leaving her, than losing interest at you?"

Dahil sa sinabi niya ay hindi na nagtaka si Cohen nang ito ang isinagot sa kaniya ni Harry, "Cohen, report to me first thing in the morning."

"Okay, boss." Napangiti si Cohen. Nasisiyahan siya sa mga bagong karanasan ng kaniyang amo. Ngayon lang niya ito nakitang natuliro sa isang babae, mula nang ikasal ito kay Jemima. Hindi niya inakalang mapapaibig ng babae ng ganito si Harry sa sandaling panahon lamang.

Napansin na niya noon ang umuusbong na pag-ibig ng dalawa para sa isa't isa kahit na in denial pa ang mga ito noon. Ngayon ay umaasa siyang sasang-ayon sa dalawa ang kapalaran.

....

MAAGANG dumating si Cohen sa opisina ni Harry.

"Hey, boss," aniya habang kumakatok sa pinto habang binubuksan niya ito.

"If you want to knock, don't open the door."

Tuluyan nang pumasok si Cohen at isinara ang pinto. "I can see that you had no sweet dreams." Umupo na rin siya sa harap ni Harry.

"What else fan you see?"

Sinilip niya ang ginagawa ni Harry sa harap ng computer nito. "Are you going to fetch your wife?"

"I hope I can, but I'm tied here. I can't go now, so..." Inihinto niya ang ginagawa at hinarap si Cohen, "fetch my wife for me."

Nadismaya naman sa narinig si Cohen. "No, sir. I can't do that."

"Why not?" Tila gustong magmakaawa ng mga mata ni Harry kay Cohen. "Your father has strict order for me not to leave his side. I should report to him everyday."

Napabuntunghininga naman si Harry sa isinagot ng kaharap. Kinuha na nga naman si Cohen ng ama niya. Mag-isa na lang talaga siya ngayon.

"Besides, he needs me more than you do."

Napatingin naman siya sa mga mata ni Cohen.

"He's sick, you know that."

Tumango-tango na lang si Harry. Hindi nga puwedeng mag-isa ang ama niya tuwing umaalis ito ng bahay. Kailangan nito ng kasama.

Tumayo na si Cohen para umalis. "I wish you luck, sir." Lumabas na siya nang tinanguan siya nito.

Naiwang malungkot si Harry. Nahulog siya sa malalim na pag-iisip. Nauwi sa pagdududa ang kalungkutang nadarama niya.

Sinikap niyang magawa ng maayos ang kaniyang trabaho sa kabila ng kaniyang emotional problem. Malapit na ang inaasam nilang Peoples' Choice Award. Kailangan nilang ibigay ang lahat para mas bumango pa sa mga tao at mahigitan ang porsiyento ng dati nilang kinikita. Kasama kasi ito sa criteria ng nasabing award. Kailangan nilang parehongi-maintain ang pagkakaroon ng magandang feedback mula sa buyers by having good quality and service, at ang paglago ng kanilang income.

UWIAN na. Malungkot niyang pinagmasdan ang mga nadadaanan niyang area sa loob ng building habang papalabas siya nito. Nakita niya ang mga empleyadong nagmamadali para makauwi. Ang iba naman ay inaayos muna ang itsura sa harap ng salamin habang ang iba ay sabik na nakikipag-usap sa phone.

"Yes, darling, I'll meet you there in a sec." Kinilig pa iyong empleyada kahit na ini-off na nito ang phone.

"Yes, honey, I'll coming home. Wait for me," ang sabi naman ng isang empleyado sa kausap nito sa phone.

Iniwan niya ang mga ito. Lalo lang siyang nakaramdam ng kalungkutan sa kaniyang puso.

Naglakad-lakad muna siya sa downtown. Gusto niyang magpalipas ng oras sa labas. Ayaw niyang giyagisin ng kalungkutan sa pag-iisa niya sa kaniyang condo.

Tila binibiro siya ng pagkakataon, habang malungkot siyang naglalakad ay marami siyang nadaanang couple na sweet sa isa't isa. May mag-asawang nagyayakapan sa may hallway at hinimas ng lalaki ang tiyan ng buntis nitong asawa, may lovers na may bitbit na kid's apparel, at may pinalakpakan ng audience dahil nag propose ang babae ng kasal sa boyfriend nito.

Tila ang mga tao ay nabubuhay ng masaya dahil sa pagmamahal. Pero bakit parang hindi siya kabilang sa mga taong iyon? Iba ba ang purpose niya sa mundo? KANINA pa silang dalawa nagtititigan sa isa't isa. Halos hindi sila kumikilos, pero halata nila ang paghinga ng malalim ng bawat isa.

Hindi nagawang iwasan ni Jemima ang tawag ni Harry dahil kaharap niya kanina si Melinda nang tumawag ito. Ayaw naman niyang kung ano pa ang isipin ng pinsan tungkol sa nararamdaman niya sa sitwasyon nila ngayon. Baka lalo lang siyang tuksuhin nito. Worse, baka mag-alala ito sa kaniya, at makarating pa sa mga magulang niya ang pag-iwas niya na kausapin ang asawa.

Nagtago siya sa loob ng kaniyang kuwarto. Heto nga at nasa tatlong minuto nang walang salitang nanulas sa kanilang bibig mula nang mag "hi" at "hello" silang mag-asawa.

Napalunok naman ng laway si Harry nang may maalala habang nakatitig siya sa kaniyang asawa. Naalala niya na noong nasa Malaysia siya ay nag video call din silang dalawa. Nasa honeymoon stage pa lang sila noon. It was a delightful experience for him dahil nauwi iyon sa steamy scenes. Ramdam nila ang kasabikan sa isa't isa noon. Ibang-iba sa video call nila ngayon.

Larawan ngayon ng kawalan ng gana si Jemima sa harap ng camera. Inisip ni Harry na baka kailangan nito ng pahinga. Baka masyado lang itong napagod sa pagmomodelo.

"Are you tired?"

"A little. How about you? You look... tired." Aminado siya sa sarili na guwapo pa rin si Harry kahit na mukha itong pagod. Isinubsob na naman siguro nito ang sarili sa trabaho. Workaholic kasi talaga si Harry. At wala siya roon para asikasuhin

ito.

Napabuntunghininga si Jemima dahil sa huling naisip. Kasalanan ba niya kung bakit hindi niya naaasikaso ang asawa ngayon?

"How are you?" Kailangang may mapag-usapan silang dalawa. Lagi pa namang not available ngayon si Jemima. "How's your modeling stint?"

"I'm fine,... it's fine. I... I'm enjoying it."

"Good. Nice to hear that."

"Yeah."

"How's your health? How's our angel?"

Tipid na ngumiti si Jemima sa asawa. Nakikita niya sa mga mata nito ang kasabikang malaman ang tungkol sa anak nila.

"She's fine, Harry. A healthy one."

Napangiti naman si Harry sa narinig. "So, she's really a she?"

"Yes. Our Phoenix is a girl."

Kumislap ang mga mata ni Harry na parang naluluha, at na-touch naman si Jemima sa naging expression ng asawa. Dahil sa awa rito, ini-adjust niya ang cellphone para makita ni Harry ang umbok ng kaniyang tiyan, bagay na muling ikinangiti

ni Harry.

"Wow! Your tummy is getting bigger and bigger."

"Yes. And heavier."

Tumango-tango naman si Harry. Kumilos ang kamay niya, pero hindi niya puwedeng hawakan ang tiyan ng asawa. Napabuntunghininga na lang siya.

Planning your weekend reading? Ensure you're on 000005s.org for uninterrupted enjoyment. The next chapter is just a click away, exclusively available on our site. Happy reading!

"Please take good care of our baby Phoenix."

Tumango naman si Jemima sa asawa.

"Please take good care of yourself."

Namuo naman ang luha sa mga mata ng babae. Naramdaman niya ang kalungkutang nadarama ng asawa.

Pero bumangon din ang pagkainis niya sa lalaki. Para sa kaniya, hindi nila kailangang magtiis ng kalungkutan kung hindi siya nito pinauwi ng Pilipinas. Nanahimik lang naman kasi siya noon sa Singapore kahit halos hindi na siya gaanong napagtutuunan ng pansin ng asawa. Inunawa niya ang pagiging abala nito sa trabaho. Alam niya ang bigat ng responsibilidad na nakaatang sa balikat nito.

"What's bothering you?" Napansin kasi niya ang pagkunot ng noo ng asawa. "Do you have something to tell me?"

"None. I'm just tired." Bakit ba hindi maisip ni Harry ang epekto ng ginawa niya? Bakit nito natitiis na hindi mahawakan ang lumalaki niyang tiyan na dati nitong hinahawakan araw-araw? MALALIM na ang gabi ay hindi pa rin siya dalawin ng antok. Hindi pa rin siya naka- move on sa naging video call nila ng asawa kanina.

"She might leave me for good," aniya kay Cohen na kausap niya sa telepono, habang umiinom siya ng alak. "She's enjoying her new job, but did not enjoy talking with me. It's unfair." "Maybe she's just tired. Your wife need to have a good rest."

"Yes, she does. But I can feel it, Cohen. She's not interested in me anymore. Her eyes lacked that look."

"What look?"

"The look... the way it used to be. There's something lacking now."

"No spark?"

"Y-yes!" parang bata na siyang nagsusumbong ngayon. "The spark was missing. I've been calling her. I waited. And when we finally talked, her face was just so disinterested. She's so unfair!"

Napangiti naman si Cohen sa narinig sa amo. "Well, if there's no spark, make one."

"What will I do?"

"You're a master of so many things. You will know what to do about it. I trust you, boss."

"Oh, I might fail. I think I will fail this time."

"Why so?"

Tinantiya muna niya ang isasagot bago muling nagsalita. "I... I guess I'm not cut to it... to have a lifetime partner. You see, I'm a very busy person, she might just be bored with me, like the way she was when we talked, disinterested,... maybe

bored."

Hinayaan lang muna ni Cohen na maglitanya si Harry. Kailangan din naman nito ng tagapakinig. Wala itong itinuturing na kaututang-dila tungkol sa kaniyang emosyon.

"You see, I'm a boss. I'm strong. I can do everything. But when I'm with her, I tend to lose myself. I can't be like that!"

Hindi pa rin umiimik si Cohen. Ayaw niyang ma-interrupt niya ang paglalabas ng emosyon ni Harry, na napakadalang lang mangyari.

"Cohen, are you still there?"

"Yes, Harry. I'm listening."

"What can you say?"

"I guess you haven't told me everything." Ibinaba ni Harry ang hawak na baso ng alak bago muling nagsalita. "You see, I might not be worthy of that kind of relationship. Marriage is supposed to be for keeps, but what if I'm not making her happy? I thought I was, but I might have

been wrong. She's happy there without me, Cohen. Of course, I'd want her to be happy. But she looked like she's ready to leave me for her newfound career! It's only a short time since I left there, but now she's making me feel that I'm

nothing to her!"

"Did you say you left her?"

"Yes, I..." napatda si Harry sa naisip. "Oh, no! You think she's mad at me?"

"Would you rather that she's angry at what you did, for leaving her, than losing interest at you?"

Dahil sa sinabi niya ay hindi na nagtaka si Cohen nang ito ang isinagot sa kaniya ni Harry, "Cohen, report to me first thing in the morning.'

"Okay, boss." Napangiti si Cohen. Nasisiyahan siya sa mga bagong karanasan ng kaniyang amo. Ngayon lang niya ito nakitang natuliro sa isang babae, mula nang ikasal ito kay Jemima. Hindi niya inakalang mapapaibig ng babae ng ganito si

Harry sa sandaling panahon lamang.

Napansin na niya noon ang umuusbong na pag-ibig ng dalawa para sa isa't isa kahit na in denial pa ang mga ito noon. Ngayon ay umaasa siyang sasang-ayon sa dalawa ang kapalaran.

....

MAAGANG dumating si Cohen sa opisina ni Harry.

"Hey, boss," aniya habang kumakatok sa pinto habang binubuksan niya ito.

"If you want to knock, don't open the door."

Tuluyan nang pumasok si Cohen at isinara ang pinto. "I can see that you had no sweet dreams." Umupo na rin siya sa harap ni Harry.

"What else fan you see?"

Sinilip niya ang ginagawa ni Harry sa harap ng computer nito. "Are you going to fetch your wife?"

"I hope I can, but I'm tied here. I can't go now, so..." Inihinto niya ang ginagawa at hinarap si Cohen, "fetch my wife for me."

Nadismaya naman sa narinig si Cohen. "No, sir. I can't do that."

"Why not?" Tila gustong magmakaawa ng mga mata ni Harry kay Cohen. "Your father has strict order for me not to leave his side. I should report to him everyday."

Napabuntunghininga naman si Harry sa isinagot ng kaharap. Kinuha na nga naman si Cohen ng ama niya. Mag-isa na lang talaga siya ngayon.

"Besides, he needs me more than you do."

Napatingin naman siya sa mga mata ni Cohen.

"He's sick, you know that."

Tumango-tango na lang si Harry. Hindi nga puwedeng mag-isa ang ama niya tuwing umaalis ito ng bahay. Kailangan nito ng kasama.

Tumayo na si Cohen para umalis. "I wish you luck, sir." Lumabas na siya nang tinanguan siya nito.

Naiwang malungkot si Harry. Nahulog siya sa malalim na pag-iisip. Nauwi sa pagdududa ang kalungkutang nadarama niya. Sinikap niyang magawa ng maayos ang kaniyang trabaho sa kabila ng kaniyang emotional problem. Malapit na ang inaasam nilang Peoples' Choice Award. Kailangan nilang ibigay ang lahat para mas bumango pa sa mga tao at mahigitan ang porsiyento ng dati nilang kinikita. Kasama kasi ito sa criteria ng nasabing award. Kailangan nilang parehongi-maintain ang pagkakaroon ng magandang feedback mula sa buyers by having good quality and service, at ang paglago ng kanilang

income.

UWIAN na. Malungkot niyang pinagmasdan ang mga nadadaanan niyang area sa loob ng building habang papalabas siya nito. Nakita niya ang mga empleyadong nagmamadali para makauwi. Ang iba naman ay inaayos muna ang itsura sa

harap ng salamin habang ang iba ay sabik na nakikipag-usap sa phone.

"Yes, darling, I'll meet you there in a sec." Kinilig pa iyong empleyada kahit na ini-off na nito ang phone.

"Yes, honey, I'll coming home. Wait for me," ang sabi naman ng isang empleyado sa kausap nito sa phone.

Iniwan niya ang mga ito. Lalo lang siyang nakaramdam ng kalungkutan sa kaniyang puso.

Naglakad-lakad muna siya sa downtown. Gusto niyang magpalipas ng oras sa labas. Ayaw niyang giyagisin ng kalungkutan sa pag-iisa niya sa kaniyang condo. Tila binibiro siya ng pagkakataon, habang malungkot siyang naglalakad ay marami siyang nadaanang couple na sweet sa isa't isa. May mag-asawang nagyayakapan sa may hallway at hinimas ng lalaki ang tiyan ng buntis nitong asawa, may lovers na may bitbit na kid's apparel, at may pinalakpakan ng audience dahil nag propose ang babae ng kasal sa boyfriend nito.

Tila ang mga tao ay nabubuhay ng masaya dahil sa pagmamahal. Pero bakit parang hindi siya kabilang sa mga taong iyon? Iba ba ang purpose niya sa mundo?