The Crazy Rich Madame
Chapter 44; Heartless.

"Yes! She's with me don't worry"

"Thank you uncle, please take care of mom"

"Of course... I'll send her home after dinner"

Thank you, bye"

"Bye"

Ini-off na ni Lucien ang call para bumalik na muli sa loob ng bahay.

Kanina pagkatapos niyang magpaluto ng dinner, tinawagan siya ng anak ni Vladimyr na si Drak. Dahil napanoon nito sa TV ang nangyaring banggaan.

As his instructions, binayaran niya ang driver ng truck para wag na mag reklamo. Pina-asikaso na rin niya kay Casper ang kaso tungkol sa banggaan.

Pagpasok niya sa malawak na living room, nakita niya so Vladimyr na pumunta ng kusina. Kaagad niya itong sinundan dahil di siya sinunod na magbihis kaya tuloy ang dungis tingnan at may mga natuyo pang dugo sa damit nito. Tsk! So stubborn!

"Pagkatapos mong uminom, umalis kana.... hindi ka nababagay sa bahay na ito"

Natigilan si Lucien pagkarinig niya ng salitang iyon mula sa pinagkakatiwalaan niyang mayordoma. Si Mama Rose. Ibang-iba ang tono ng pananalita nito ngayon. Matapang at mabagsik. Di tulad ng kapag siya ang kausap, napakalambing. Ramdam niya ang pagmamahal nito sa bawat salita at kilos.

'Then why all of a sudden she talks like that?'

Dahan-dahan lumapit si Lucien sa pinto ng dining room at sinilip kung sino ang kausap nito. Nagulat pa siya dahil si Vlad ang naroon sa harap nito. Nakatingin na parang balewala lang ang mayordoma. 'What the heck is going on?'

Nanatili siya sa gilid ng pinto para makinig sa kung anong sasabihin ni Vladimyr. Gusto niyang malaman kung bakit ganito makipag-usap si Mama Rose kay Vlad.

"Paano kung...ayoko?" He heard Vlad say in a casual tone. Then he heard the maid give the glass of water to Vlad.

"Ma'am ito na po ang tubig niyo"

"Thank you "

A gasp followed by the sound of breaking glass echoes the whole dining room.

Nanlaki ang mata ni Lucien nang biglang kabigin ng ginang ang kamay ni Vladimyr bago nito mahawakan ang baso kaya nahulog iyon at nabasag.

"Kahit tubig o anumang gamit dito sa bahay ay bawal mo hawakan!" Rose says. What?

"Hindi bagay sa katulad mong basura ang gumamit ng mamahaling gamit o tubig sa bahay na 'to! Dun ka nababagay sa basurahan!" Rose added, mocking Vladimyr like a trash. 'Damn! I can't believe this!'

Hindi siya makapaniwala sa nasasaksihang pag-iiba ng ugali ng ginang sa harap ni Vladimyr. Hindi siya makapaniwala na ganito nila tratuhin si Vlad.

He heard Vladimyr let out a sarcastic chuckle. He saw her cross her arms over her chest and graze the old woman with a gruesome look. Which the old woman flinches. It seems that she frightened the old woman who has now taken several step-back.

"Tingin mo ba talaga...mataas kana sa kinalalagyan mo, hmm? Tanda?" Vladimyr says.

"Ang kapal mo! Kahit kailan talaga wala kang galang! Isa ka lang basura!"

Pagak na natawa si Vlad. "Alam mo, kung ako sayo...magdadahan-dahan ako ng binibitawang salita..." She paused. "Baka kasi di mo alam...habang inaalipusta mo ko dito, may paglalamayan ka na bukas...o mamaya?" Malakas na kumalabog ang dibdib ni Lucien dahil sa tinuran ni Vladimyr. Yung kalmado nitong pagsasalita. Naroon ang tiyak na banta. Ayaw niyang paniwalaan pero nasaksihan niya kung paano barilin ni Vladimyr ang tauhan ng Don sa hacienda.

Hindi imposibleng gawin niya yon. Pero bakit ganito ang trato ni Mama Rose kay Vladimyr?

"Akala mo ba madadala mo ako sa banta mo? Bakit? Pinasok mo na rin ba ang pagiging kriminal para lang magkapera?" Rose. "Nakakaawa ka tanda.... wala ka talagang alam." Vlad.

"Lumayas ka na dito! Kung ayaw mong kaladkarin kita palabas ng bahay na 'to!" Rose.

"Tulad ng? kung paano niyo ako pinagtabuyan noon at sinipa paalis ng bahay niyo? tandang+tanda ko pa yon!" Vlad sighs.

"Binuhusan mo pa nga ako noon ng basura diba? Sinabunutan, sinampal, at kinaladkad kahit alam niyong buntis ako ng anim na buwan at pwede kong ikamatay yon o ng mga batang dinadala ko. Alam niyo bang muntik na akong makunan?" Vlad tells.

"I almost lost Luviens baby dahil pinagtulungan niyo ako, kasama ang mga amo niyo?"

"I bleed...I almost lost my poor innocent babies... dahil sa inyo."

"Good thing one of your guards felt pity on me and so he helped me, took me to the nearest hospital...he even pay for my fees...after that, he said tinanggal niyo siya at pina-ban sa lahat ng agencies dahil sa pagtulong niya sa akin. But you know what he said? Wala siyang pinagsisisihan na tinulungan niya ako"

"Kaya ngayon, I gave him a small grocery store. He even has his own security guard agency. That's how I compensate for the help he did for me. At ikaw? Look at you? Katulong ka pa din dito?" Vlad laughed with mockery.

"Heh! Paano mo naman magagawa yan eh isa ka lang naman walang kwentang hampaslupa na nagpupumilit makabingwit ng mayaman na lalaki!" Rose sneered.

"Ah talaga?" Vlad.

"Napaka malas mo lang at nabuhay ka pa! Akala mo ba talaga makaka bingwit ka ng tulad ni master Luvien? Sana nga namatay ka nalang! Patinyang bastardo mong anak!—" "Mama Rose enough!"

Hindi na matanggap ng kalooban ni Lucien ang lahat ng narinig mula sa mayordomang para na niyang ina. Hindi siya makapaniwala na nagawa iyon ng pamilya niya kay Vladimyr. Hindi rin siya makapaniwala na ang maalalahanin na si Mama Rose ay may tinatago na kasamaan!

As he suddenly interjected, the old lady came frozen in her spot, pale. As if all it's blood drained off from its plump body. Eyes widen in fear.

"M-master-"

"Get out!"

"Master Lu-"

"I said get out all of you!"

Lucien snarled at the maids including the old lady, Mama Rose. He was furious! Wala nagawa ang mga maid kundi ang sumunod sa utos niya. Nagtatagis ang bagang ni Lucien sa sobrang galit sa mga oras na ito. Para itong bombang sumabog sa harap nya nang hindi inaasahan!

He can't believe that they almost killed innocent babies? The only heir of Ezquillon in the third generation.

'How could they?'

He felt terribly shameful. Hindi niya alam kung paano niya haharapin si Vladimyr ngayon. A simple apology isn't enough to pay all the pain they caused to Vladimyr.

"Vladimyr-"

"Ngayong alam mo na kung ano ang ginawa nila sa akin nung nawala ka. Noong mga panahon na iniwan mo ako." Vladimyr calmly look at him as her eyes filled with pain and grief. Unti-unting tumulo ang luha ni Vladimyr sa pisngi nang tuminhin ito kay Lucien. Damang-dama niya ang nag-uumapaw na galit at pagkasuklam sa mga mata nito.

Sinubukan niyang lumapit kay Vladimyr para pakalmahin ito at iparamdam ang simpatya. Pero humakbang ito paatras sa kaniya, dahilan para matigilan siya habang tila pinipiga ang puso niya.

"I wanna go home, don't bother to waste your time for me. I hate all of you." Vlad pressed her lips together like she was trying to compose herself and act like nothing happened. "Especially you. Don't show your face to me anymore." She ordered icily then turned her back to leave.

Luvien left there standing. His tears trail down his cheeks as if he is the one who caused that pain towards the woman he began to like.

She started to feel that everything he used to was just a show off. Fake!

It hurts....

It really hurts..