Wildest Beast (Hillarca Series 01)
Chapter 34

FAMILY

"It's okay sweetheart, I understand. It just my gift the trip to Palawan for the both of you, but as you said. Hindi mo nga kayang iwan ulit ang apo ko, well, the decision were all yours. It's not a problem to me. In fact, mas natutuwa akong malaman na nabighani ka rin pala ng hacienda Hillarca."

"Hacienda Hillarca is beautiful Mama, but alike Hacienda Tacata. A place where I live in my entire life, mas gamay ko ang pasikot sikot pero dito sa lawak ng lupain niyo," nangiti ako. "Natatakot akong maligaw." "Oh really! I never thought that you have that thought, why not familiarize the place sweetheart? What do you think Israel?" nilingon ko si Rezoir. He places his hands on my shoulder and gives a kiss on my head. "Hmm, I think it was a good plan. Isa pa, hindi ko pa siya naipapasyal sa hacienda." tumango tango si Mama Serena.

"You can use your horse Israel, Rayver will accompany the two of you." matamis siyang ngumiti sa amin. Tumango naman ako, at iyon nga ang ginawa namin.

Carefully manuring the horse, or its name Kidlat. Nasa may parteng manggahan na kami, dahil maganda ang araw. Kasulukuyan rin palang nag-aani ang mga katiwala rito sa hacienda Hillarca.

"Magandang umaga senyorito, at senyorita." bati nila. May pagkakataon pang napapatingin sila sa anak ko. May mga ibang yumuyuko lang, halatang nahihiya. Siguro ay ngayon lang ako nito nakita, kaya naiintindihan ko. Dahan-dahang bumaba si Rezoir, maingat na ibinigay ko naman si Rayver sa kanya. Hindi ko napansin si Rouston kanina, pero siya ang kumuha kay Rayver habang binalikan naman ako ni Rezoir para alalayang bumaba. "You okay?"

"I'm fine baby," I nodded. He wrapped his hands at my waist.

"Do you want to taste the mangga?"

"Is it okay if we have some?" tanong ko dahil kasulukuyan pa rin silang pumipitas.

"It's okay, you want it?" tumango ako sa kanya. At bahagyang napatingin sa mga abalang trabahador.

"Yes, but I'm fine with two babe." tumango siya at agad nilapitan ang siyang nakaatang sa mga mangga. I heard him calling Uncle Fred.

"I thought, you two go to Palawan." si Rouston.

"We didn't," napatingin ako sa anak ko. Tahimik lang habang karga siya ng tito Rouston niya. Tumango siya sa akin. "We don't want to left him."

"Sabagay," nagkibit balikat siya. "Hindi naman sayang ang ticket, Demetria and Rizalde go by the way." ngumisi siya sa akin. Nagulat naman ako dahil hindi ko 'yon inaasahan. Kung gano'n sa kanila pala ibinigay ni Rezoir ang ticket. Ang totoo niyan ay kinuha niya sa akin ang ticket, nang tinanong ko kung kanino niya pagbibigyan. Hindi naman niya ako sinasagot. Iyon pala silang dalawa lang pala!

"Nobody knows it, I just accidentally found out." nangunot ang noo ko.

"Bakit? Ayaw ba nilang ipaalam?"

"Nah, you know Rizalde. He was a secretive sometimes, ayaw niyang pinapakialaman siya. Kaya hindi ko na sinabi sa iba."

"But why does he need to drag Demetria? Are the two of them are a thing?" umiling siya at natawa.

"Hmm, we don't know. Rizalde was still sticking to his past, so I don't have a say for that."

"What two are you talking about?" si Rezoir.

"Palawan." tipid na sagot ni Rouston. And he wink at me, and when Rezoir see that. He grunted. Natawa naman si Rouston sa reaksiyon ng kaniyang pinsan at naglakad na pa punta sa may upuan na kahoy, malayo ng konti sa mga mangga. "What was that?" biglang bulalas na ani Rezoir, hinawakan ko naman siya sa braso.

"Rizalde and Demetria," pinagtaasan ko siya sa kilay. "So, they are the one who have those ticket you got from me huh." pinakatitigan ko siya ng husto. "Baby."

"Do you like her?"

"What? No!"

"E"! Bakit kailangan mo pang itago sa akin?"

"Kasi baby, ayaw ni Rizalde na ipaalam. Knowing him, you dont want to opposite for what he wants." napanguso ako.

"Come on, don't be jealous." hinapit ako nito palapit sa kanya. "She's Rizalde's woman baby, why do you think I liker her?" "Maganda siya!"

"So do you."

"Mas sexy na siya kaysa sa akin."

"Baby you're sexier." uminit ang pisngi ko. He chuckled.

"You tend to be jealous out of nowhere." pansin ko nga rin. Parang lately, parang baliktad nga e', ngayong may anak na ako sa kanya. Parang ngayon lang ako mas naging ganito sa kanya. Oo, there was Althea before. But compared now, mas naging contious ako bigla.

Siguro ganito lang talaga kapag may pamilya ka na. Iyong tipong natatakot akong iwan ng asawa ko, yes, cheating and be cheated still lingering in society. Kaya siguro, nagiging ganito ako. Alam ko namang malaki ang pinagbago ng katawan ko mag mula nanganak ako. Oo, naro'n iyong mga posibleng bagay sa utak ko. Because building own family it's not like we see in the movie, it's not easy.

Ngayong, may sariling pamilya na ako. Ngayon pa lang ay sinasabi ko ng hindi ko kakayanin kung walang Rezoir sa tabi ko.

"Y-You don't like it?"

"Don't be overthink baby," he planted a kiss on my forehead. "Sa tingin mo ba, makakaya ko pang tumingin sa iba? Hmm." ilang saglit akong hindi nagsalita. "Mrs. Hillarca, no woman dares to get me away from you. Dahil hindi ako gagawa ng bagay na magiging dahilan para gawin nila iyon sa akin."

"Baby." buong lambing na tawag niya sa akin.

"I-I know... I'm just... don't know why I'm being like this," matamis ko siyang nginitian. Nanggigilid ang mga luha. "I'm sorry." he wipe my tears.

"I understand, it's okay. Just remember baby, I'm so f*cking in love with you." kahit ngayong parang maayos na rin pala. Hindi pa rin pala maiiwasang ang maging anxious ng ganito. And to know that I would felt about this kind of anxious, I was so glad na naiintindihan pa rin ako ng asawa ko. Kahit ba parang lahat ay may issue na lang sa akin. Ngayon ko talaga masasabing since day one, his so patience to me.

In the end, tumulong silang mag pinsan sa pamimitas ng mangga. There was this college girl, na anak rin ng isa sa mga namimitas. She's obviously hitting my husband and his cousin, but the talked earlier was the reason why I shrugged it off. "Kung gano'n ay babalik na kayo next week?"

"Yes, there is my company I need to run though." tumango si Rouston. Nasa bandang sala kami, at kasalukuyan ko namang pinapalitan ang anak ko.

"How about the renovation in Samar? Are you going to take it?"

"No, I already gave the job to Ravier."

"Rav?" nagtataka at may bahid na gulat sa boses ni Rouston. "Did he take it?" tapos na ako sa pagpalit kay Rayver kaya lumapit na ako sa kanila. Agad namang umayos si Rezoir sa pagkakaupo at agad ibinaba ang basong may laman ng alak. Agad naman niyang kinandong si Rayver.

"Yeah, he takes it." natawa si Rouston.

"I doubt it!" iling ni Rouston. Hindi 'ata talaga makapaniwala, at pilit na sinasabing hindi nga tatanggapin ni Rav.

"He did, what's your problem?" nainis na rin 'tong isa. He wave his hand in front of us, and then suddenly he was busy dialing someone. Maybe it was Rav.

Seryoso si Rouston habang kinakausap si Ravier. May mga pagkakataong napapahilot ito sa sentido at bahagyang napapamura. Wala lang naman kay Rezoir ang reaksyon ng pinsan. Hindi ko alam kung bakit parang problemado si Rouston nang malamang nasa Samar si Ravier.

"Anong meron sa Samar?" tuloy ay hindi ko mapigilang hindi na magtanong.

"Beach baby," pamimilosopo naman niya sa akin. Masama ko siyang tinignan. "Just kidding, I have a project in that area, but because I can't go there. Kay Rav ko ibinigay," napatingin siya kay Rouston. "I don't know why his against of it." "Maybe because hindi naman talaga gusto ni Rav, na pumunta." Baka lang napipilitan ito. Dahil naiintidihan niya ang pinsan niyang, hindi puwedeng iwan ang mag-ina niya. Na kahit hindi gusto ni Ravier na pumunta sa lugar, wala siyang choice. Kasi sa kanya humingi ng favor si Rezoir.

"Don't tell me you're really going to build your own family?!" rinig kong singhal ni Rouston sa kabilang linya. Family? Nanlaki ang mata ko, biglang napaayos naman sa pagkakaupo ang asawa ko.

"D-Did you heard that? I thought, wala siyang girlfriend?"

"He doesn't have," iling naman niya. E' ano ang narinig ko? Building your own family?

"H-Hindi kaya, tinakbuhan rin siya?" ngiwi kong saad. Pagkarinig ni Rezoir sa word na tinakbuhan, umigting ang panga niya. Tapos na sa pakikipagtawag si Rouston, aalis na sana siya nang tawagin siya ni Rezoir.

"Imran." Seryosong tawag nito sa pangalawang pangalan ng pinsan. Ibinigay niya muna sa akin si Rayver.

"I'll back later." Aniya. Bahagya niya akong hinalikan sa noo, pinagmasdan ko naman silang naglakad pa punta sa swimming pool area. Marahil pag-usapan ang tungkol sa pinsan nilang nasa Samar nga.

Mga ilang minuto kaming naglalaro ni Rayver bago ito makatulog.

"Oh, mag meryenda ka muna hija." Ani Nanay Selma. Inilapag niya ang hawak niyang tray sa mesa. Blueberry cake at juice ang inihanda nito.

"Salamat Nay, kayo po?" napatingin siya kay Rayver.

"Tapos na ako. Sige lang hija," bahagyang inayos ni nanay Selma ang pacifier na nasa bibig ni Rayver. Malikot ang anak ko kaya bahagyang natatanggal, sa sariling bibig ang paborito niyang pacifier. "ang asawa nasa'n?" agad ko naman itinuro ang swimming pool. Agad naman niyang nakita ang mag pinsan, tumango siya.

"Mukhang may pinag-uusapan 'ata silang mahalaga," umupo sa tabi ko si Nanay Selma. "Yayain mo na rin silang mag meryenda hija, kapag tapos na sila."

"Opo." sumagi sa isip ko ang anak niyang si Demetria. Maging siya kaya ay walang kaalam alam na nasa Palawan ito? Magiliw niyang pinagmamasdan ang anak ko. "Nasa'n nga po pala ang anak niyo Nay?" casual na tanong ko. Kahit alam ko na kung saan si Demetria, tinatanong ko pa rin dahil gusto ko lang malaman kung alam nga ni Nanay Selma.

"Ah, may outing silang magbabarkada hija, kanina nga lang rin umalis." Tumango ako. Kung gano'n ay hindi siya nagsabi ng totoo. I understand though, kahit pa na sinabi n ani Rezoir that she's Rizalde's girl. But Rizalde still had a thing to his past, I hope... the two of them will be together.

Hindi ko alam, I have this feeling that they will be. At isa pa, the joy that I'm seeing now in Nanay Selma's face. Mukha ng isang matandang babae na gusto ring maranasan na ang magkaapo.

"Hindi po ba pangalawang anak niyo si Demetria?" nabaling ang atensyon niya sa akin.

"Oo hija, pangalawa siya pero parang naging panganay na rin." Kumunot ang noo ko. Bahagya akong naguluhan sa sinabi nito.

"Po? Ano pong ibig niyong sabihin?" umiwas siya ng tingin at napabuntong hininga. Napatingin siya kay Rayver, sa malalim na pagkakatitig nito sa anak ko. Para siyang may inaalala.

"Kasing edad mo rin ako noong nabuntis ako," malungkot siyang napangiti. Hindi gaya mo ay hindi naging malusong ang pangangatawan ko. Saglit niya akong nilingon. "Nakuhan ako hija, kahit matagal na ay hindi pa rin matanggal sa aking isip. Siguro, ganito talaga kapag isang ina."

Just a heads up: Narugi.com is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!

"O-Oh, I-I'm sorry to hear that." Umiling si Nanay Selma.

"Hindi hija, ayos lang. Pasensya ka na at hindi ko nasabi sa'yo nung una." sa pagkakataong ito ay umiling ako.

"Naku! Hindi po Nay, ayos lang. Hindi niyo naman po kailangang sabihin lahat sa akin."

"Pangalawa talaga si Demetria, pero naging panganay na nga rin dahil nga nawala ang kuya niya."

And there, the reason why she has that face. Dahil naalala niya ang anak ko sa unang anak rin nito.

"Lalaki rin naman ang bunso ko hija," ngiti niya. "Pasensya ka na at kay ganda ng araw e', naririnig mo akong magdrama."

"I don't mind nanay Selma, natutuwa rin naman ako kahit papaano ay nakuwento niyo rin ang sarili niyong kuwento."

"Oh siya! Maiwan na kita, at maghahanda pa ako ng tanghalian. May gusto ka bang ipaluto hija?"

"Ayos na po ako sa kung ano ang ihanda niyo."

"Siya sige, maiwan na muna kita." Tinangunan ko siya. Pag-alis ni Nanay Selma ay siya namang pagbalik ni Rezoir. "You okay baby?"

"I'm fine, how about Rouston?" tanong ko nang hindi ko na siya makita.

"He's going to Samar."

"Susunduin si Ravier?"

"Yeah, there's a thing that Rouston needs to settle in Samar too. And besides, Ravier will only stay there for two days. Titignan lang naman niya ang area, he has a man to do the job." "Bawal ba siya sa Samar?"

"Hindi naman baby, may tao lang siyang dapat iwasan. Rouston are scared that Ravier will turn to be a jerk again this time,"

"Looks like a serious matter." Wika ko.

"It is," Aniya. Tumango na lang ako at hindi na nagsalita. Hindi na ako nagtangkang magtanong pa, dahil at the end of the day. Wala rin namang kinalaman 'yon sa amin, sometime we should learn to view the boundary even if they are now my part of family.

"Next week will go back to Manila. Tomorrow then we will go to visit Papa." HisHertaboutdad.

"Hmm," tumango ako. "Nasabi nga rin ni Papa na gusto niyang makabonding ang apo niya bago tayo bumalik sa Manila.

"How about nanny baby?" agad akong sumandal sa kanya. Last time we talk about having a nanny with me, kapag nga pumasok na siya sa trabaho.

"I don't think we need it babe, kaya ko naman." bahagya niyang hinahaplos ang braso ko. Well, that's his hobby. Kung minsan ay hinahalikan niya ako sa noo, pisngi, in my nape. Mabuti na nga lang kapag ginagawa niya 'yon hindi ako nakikiliti. Nakikiliti pa naman ako, lalo na sa bandang leeg.

"Are you sure? Even though I know that our house is in excluded place, hindi ako mapakali na iwan kang mag-isa." May bahid na pag-aalala sa boses niya, natunaw naman ang puso ko.

"I can be a nanny to my niece kuya!" pabagsak na umupo si Reign sa sofa. Agad siyang tinadyakan ni Rezoir nang umiyak si Rayver. "Opps, sorry." Tawa ni Reign.

"Anong ikaw? Baka maging gangster pa ang anak ko kapag ikaw ang umalaga Idris." Seryosong sagot ni Rezoir sa kapatid. Natawa ako nang ngumuso si Reign, Rezoir grunted.

"E' ikaw rin naman ang nag-alaga sa akin noon ah, kita mo naman. Hindi naman ako naging gangster tulad ng imagination mo." Ngisi niya. Hindi ko naman mapigilang hindi matawa sa sinabi niya. "Isa." Banta nii Rezoir.

"Dalawa." segunda naman ng malikot na kapatid niya.

"Why don't you just make your own son?" napipikon na tuya ni Rezoir. Agad ko naman siyang kinirot sa braso.

"Gusto mo ba kuya? Sabihin mo lang!"

"Ano na naman 'yan Reign Idris!" tawag ni mama Serena sa kanya.

"Mag-aasawa na ako Ma!"

"Anong sabi mo?!" bago pa man maglakad pa punta si Mama sa aming banda. Agad ng kumaripas ng takbo si Reign, hindi ko alam do'n. Kung gumalaw, parang hindi doctor. Kamusta kaya ang magiging pasyente niya kapag nasa mood itong hindi maging seryoso? Hay naku! Para talagang si Theo.

Nangiti ako, miss ko rin naman na makabonding ang mga pinsan ko. Mabuti rin na sa kabilang hacienda kami bukas, kahit papaano ngayong bakante nga kami. Ay mabuti nga na ilaan sa family bonding. Pagdating ng tanghalian, halata ko ang pulang tenga ni Reign. Sa malamang ay piningot siya ni mama Serena, napang-abot rin siguro ang dalawa.

"What are you pouting at, Idris? Para kang patong arteng nakanguso?!" pansin ni Lucia. Natawa naman si Rajih na nasa tabi niya.

"Bakit ba nasa akin ang mata mo manang Lia? Ano? Guwapong guwapo ka 'no?" Lucia snorted.

"Ang pangit mo! Kaya nga naaalibadbaran ako sa mukha mo, umayos ka nga! Para kang bakla!"

Just a heads up: Narugi.com is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!

"Ah, talaga ba manang Lia?" mas lumalim sa pagkakataong 'to ang boses niya. Sinadya.

"Tumigil na nga kayong dalawa! Nasa hapag na tayo, para pa rin kayong mga bata!" suway ni Mama Serena. Walang imik si Lolo Sebastian, pero litaw ang ngiti sa kanyang mga pisngi. "What happens to your ears, Idris?"

"Piningot ni Mama, grandpa. Ayaw kasi akong payagang mag-asawa." Naubo ang mga matatanda.

"REIGN IDRIS!" suway naman ni Mama sa kanya. Pinandilatan pa sa mata, nang tumikhim na si Papa Horace. Napakamot na sa ulo si Idris.

"Easy, I'm just kidding!" bawi nito.

"Huwag ka kasing magbiro na magpapakasal ka na e', alam naman nating trese anyos pa 'yong nililigawan mo. Makakasuhan ka ng child abuse diyan!"

"Rajih! Isa ka pa!"

Natawa si Lolo Sebastian, dahil nga nakasuot ito ng salamin. Bahagya itong yumuko nang tignan niya ang magkambal.

"May maihaharap na ba kayo sa akin?" aniya. Naubo naman ang kambal sa sinabi niya.

"I'm just kidding!"

"I'm just kidding!" sabay na saad ng dalawa.

"Ipapaman ko sa inyo ang villa sa Tarlac, kapag may naiharap na kayo sa akin. Bonus pa kapag nagkaapo." Namilog ang mata ni Mama Serena. "Papa!" suway nito. Natawa naman si Lolo.

"I'm just practicing hija, in case na masiyadong huli na para sa dalawa." hindi ko alam kung bakit parang namumutla ang dalawa. Nang matapos na kaming magtanghalian kay Nanay Selma ko nalaman ang dahilan ng pagkamutla ng dalawa. "Sa pinsang bahagi ng ina kasi ni Don Sebastian, sa mga pinsan niyang mga bunso. Lalo na sa mga lalaki, nagiging biyodo. Sabi-sabi ay parang isinumpa, kaya 'yan rin lagi ang sinasabi niya sa dalawa. Hindi naman siguro mangyayari sa kanila hija, malayong kamag-anak naman ni Don Sebastain ang pinagmulan ng haka-hakang 'yon. Parang ginagamit lang ng matanda, panakot sa mga apo niya." Tumango ako. Kaya pala gano'n na lamang ang reaksyon ng dalawa kanina, ang pag- aasawa ay hindi naman nakadepende sa panahon. Nakadepende iyon sa tao, kaya kung totoo mang talagang hindi na nakapag-asawa ang mga pinsang lalaki na bunso ni Lolo Sebastian. I think, isa 'yon sa palatandaan lamang sa mga apo niya. Na ayaw nga niyang makitang lumaki ang mga itong mag-isa, sa guwapo nila. I doubt, kung hindi sila makakatagpo ng babaeng mapapangasawa.

"Hindi naman po siguro."

"Hindi naman natin matutukoy ang kasalukuyan, pero mabuti na rin na kahit papaano ay may kinakatakutan ang mga ito."

"I'm not even scared I."

"Maryosep!" bahagyang napahawak sa bandang dibdib si Nanay Selma. "Ikaw na bata ka!" aniya kay Reign.

"Sorry Nay," tawa niya. "hindi naman talaga ako natatakot, nangingilabot lang."

"Yeah." Si Rajih. Kasalukuyang umiinom ng tubig, nasa may kusina kami. As usual, nag-uusap ang mga matatanda. Pumunta ako dito sa kusina para kumuha ng hindi malamig na tubig, hindi ko namalayang sumunod pala ang dalawa. "It's not the fact na paulit ulit niyang sinasabi na, baka nga maging huli na sa amin ang lahat. But the fact that his saying that we don't have the chance."

"Right." May patango tango pa si Reign habang sinasangayunan ang kambal.

"Sa tingin mo Nanay Selma, sino sa amin ni Idris ang muuna sa pag-aasawa?"

"Ay, gusto ko 'yan! Sino sa amin Nay? Bibigyan kita ng kiss kapag si Rajih ang sinagot mo!" ngisi ni Reign.

"Ewan ko sa inyong dalawa! Hala, sige, magsibalik na nga kayo roon." napakamot sa ulo ni Nanay Selma. Ngayon ay sa akin naman napatingin ang dalawa.

"I-I do-"

"Hindi kayo magkakaasawa." singit ni Rezoir. Nakapulupot na ang mga kamay niya sa bewang ko.

"Bakit? Ikaw ba si Azeria?" pamimilosopo ni Reign.

"Why do you even try to ask her, she doesn't read your future." Pamamasag naman nitong isa, nakikisama pa talaga sa mga kalokohan ng mga kapatid niya. Sabagay lumaki naman silang mapang-asar na sa isa't-isa ayon na rin kay Mama Serena.

"You know Azeria, you can still file an aannulmentaray ko putsa!"

"Rezoir!" suway ko ng tadyakan na naman nito ang kapatid. Pero sa pagkakataong 'to, namimilipit na talaga sa sakit.

"Don't worry about him, he's a doctor he can heal himself." Si Rajih.

"Ewan ko sa inyong dalawa!" nguso ko.

"Oh! Mas gusto na 'ata ako ng asawa mo kuya!" mapangasar na wika ni Reign, patalon talon pa bahagyang nakahawak sa binti niya. Napapangiwi ako sa anyo niya.

"Tsk!" pumasok si Nana Reming ang mayordoma dito sa Hacienda Hillarca.

"Tama na nga 'yan Idris, tulungan mo nga si Selma! rito" umayos agad ng tayo si Reign sa sinabi ni Nana Reming. At sa huli, pinagmasdan lang namin ni Nanay Selma ang tatlo na naghuhugas.